• AVOUER v. [cj. aimer].
Infinitif : AVOUER
Indicatif présent : AVOUE AVOUES AVOUONS AVOUEZ AVOUENT
Indicatif imparfait : AVOUAIS AVOUAIT AVOUIONS AVOUIEZ AVOUAIENT
Indicatif futur simple : AVOUERAI AVOUERAS AVOUERA AVOUERONS AVOUEREZ AVOUERONT
Indicatif passé simple : AVOUAI AVOUAS AVOUA AVOUÂMES AVOUÂTES AVOUÈRENT
Subjonctif présent : AVOUE AVOUES AVOUIONS AVOUIEZ AVOUENT
Subjonctif imparfait : AVOUASSE AVOUASSES AVOUÂT AVOUASSIONS AVOUASSIEZ AVOUASSENT
Conditionnel présent : AVOUERAIS AVOUERAIT AVOUERIONS AVOUERIEZ AVOUERAIENT
Impératif : AVOUE AVOUONS AVOUEZ
Participe présent : AVOUANT
Participe passé : AVOUÉ AVOUÉS AVOUÉE AVOUÉES
• avoua v. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe avouer.
AVOUAI AVOUAS AVOUAT AVOUAIS AVOUAIT AVOUANT AVOUABLE AVOUAMES AVOUASSE AVOUATES AVOUABLES AVOUAIENT AVOUASSES AVOUASSENT AVOUASSIEZ AVOUASSIONS
DESAVOUAI DESAVOUAS DESAVOUAT DESAVOUAIS DESAVOUAIT DESAVOUANT INAVOUABLE DESAVOUAMES DESAVOUASSE DESAVOUATES INAVOUABLES DESAVOUAIENT DESAVOUASSES DESAVOUASSENT DESAVOUASSIEZ DESAVOUASSIONS
Rapporte 8 points (sans les contraintes du jeu.)