• DÉSENLAIDIR v. [cj. finir].
Infinitif : DÉSENLAIDIR
Indicatif présent : DÉSENLAIDIS DÉSENLAIDIT DÉSENLAIDISSONS DÉSENLAIDISSEZ DÉSENLAIDISSENT
Indicatif imparfait : DÉSENLAIDISSAIS DÉSENLAIDISSAIT DÉSENLAIDISSIONS DÉSENLAIDISSIEZ DÉSENLAIDISSAIENT
Indicatif futur simple : DÉSENLAIDIRAI DÉSENLAIDIRAS DÉSENLAIDIRA DÉSENLAIDIRONS DÉSENLAIDIREZ DÉSENLAIDIRONT
Indicatif passé simple : DÉSENLAIDIS DÉSENLAIDIT DÉSENLAIDÎMES DÉSENLAIDÎTES DÉSENLAIDIRENT
Subjonctif présent : DÉSENLAIDISSE DÉSENLAIDISSES DÉSENLAIDISSIONS DÉSENLAIDISSIEZ DÉSENLAIDISSENT
Subjonctif imparfait : DÉSENLAIDISSE DÉSENLAIDISSES DÉSENLAIDÎT DÉSENLAIDISSIONS DÉSENLAIDISSIEZ DÉSENLAIDISSENT
Conditionnel présent : DÉSENLAIDIRAIS DÉSENLAIDIRAIT DÉSENLAIDIRIONS DÉSENLAIDIRIEZ DÉSENLAIDIRAIENT
Impératif : DÉSENLAIDIS DÉSENLAIDISSONS DÉSENLAIDISSEZ
Participe présent : DÉSENLAIDISSANT
Participe passé : DÉSENLAIDI DÉSENLAIDIS DÉSENLAIDIE DÉSENLAIDIES
• désenlaidi v. Participe passé masculin singulier du verbe désenlaidir.
AI AID DE DES EN ENLAIDI ES LA LAI LAID SE SEN
DESENLAIDIE DESENLAIDIR DESENLAIDIS DESENLAIDIT DESENLAIDIES DESENLAIDIRA DESENLAIDIMES DESENLAIDIRAI DESENLAIDIRAS DESENLAIDIREZ DESENLAIDISSE DESENLAIDITES DESENLAIDIRAIS DESENLAIDIRAIT DESENLAIDIRENT DESENLAIDIRIEZ DESENLAIDIRONS DESENLAIDIRONT DESENLAIDISSES DESENLAIDISSEZ DESENLAIDIRIONS DESENLAIDISSAIS DESENLAIDISSAIT DESENLAIDISSANT DESENLAIDISSENT DESENLAIDISSIEZ DESENLAIDISSONS DESENLAIDIRAIENT DESENLAIDISSIONS DESENLAIDISSAIENT
Rapporte 12 points (sans les contraintes du jeu.)