• FARANDOLER v. (p.p.inv.) [cj. aimer]. Danser la farandole.
Infinitif : FARANDOLER
Indicatif présent : FARANDOLE FARANDOLES FARANDOLONS FARANDOLEZ FARANDOLENT
Indicatif imparfait : FARANDOLAIS FARANDOLAIT FARANDOLIONS FARANDOLIEZ FARANDOLAIENT
Indicatif futur simple : FARANDOLERAI FARANDOLERAS FARANDOLERA FARANDOLERONS FARANDOLEREZ FARANDOLERONT
Indicatif passé simple : FARANDOLAI FARANDOLAS FARANDOLA FARANDOLÂMES FARANDOLÂTES FARANDOLÈRENT
Subjonctif présent : FARANDOLE FARANDOLES FARANDOLIONS FARANDOLIEZ FARANDOLENT
Subjonctif imparfait : FARANDOLASSE FARANDOLASSES FARANDOLÂT FARANDOLASSIONS FARANDOLASSIEZ FARANDOLASSENT
Conditionnel présent : FARANDOLERAIS FARANDOLERAIT FARANDOLERIONS FARANDOLERIEZ FARANDOLERAIENT
Impératif : FARANDOLE FARANDOLONS FARANDOLEZ
Participe présent : FARANDOLANT
Participe passé : FARANDOLÉ
• farandolai v. Première personne du singulier du passé simple du verbe farandoler.
AI AN ARA DO DOL DOLA DOLAI FA FAR FARANDOLA LA LAI OLA RA RAND RANDO
FARANDOLAIS FARANDOLAIT FARANDOLAIENT
Rapporte 14 points (sans les contraintes du jeu.)