• NITRATER v. [cj. aimer]. Additionner de nitrate.
Infinitif : NITRATER
Indicatif présent : NITRATE NITRATES NITRATONS NITRATEZ NITRATENT
Indicatif imparfait : NITRATAIS NITRATAIT NITRATIONS NITRATIEZ NITRATAIENT
Indicatif futur simple : NITRATERAI NITRATERAS NITRATERA NITRATERONS NITRATEREZ NITRATERONT
Indicatif passé simple : NITRATAI NITRATAS NITRATA NITRATÂMES NITRATÂTES NITRATÈRENT
Subjonctif présent : NITRATE NITRATES NITRATIONS NITRATIEZ NITRATENT
Subjonctif imparfait : NITRATASSE NITRATASSES NITRATÂT NITRATASSIONS NITRATASSIEZ NITRATASSENT
Conditionnel présent : NITRATERAIS NITRATERAIT NITRATERIONS NITRATERIEZ NITRATERAIENT
Impératif : NITRATE NITRATONS NITRATEZ
Participe présent : NITRATANT
Participe passé : NITRATÉ NITRATÉS NITRATÉE NITRATÉES
• nitratai v. Première personne du singulier du passé simple du verbe nitrater.
• (Italien) nitratai v. Première personne du singulier du passé simple de nitratare.
AI NI NIT NITRA NITRAT NITRATA RA RAT RATA RATAI TA
NAITRAIT RATINAIT TARTINAI TRAINAIT
NITRATAIS NITRATAIT NITRATAIENT
ANTIART NITRATA RATINAT TARTINA TRAINAT
NAITRAI RAINAIT RATINAI TRAINAI
Rapporte 8 points (sans les contraintes du jeu.)